Lovina dag 1

Nou daar gaan we, met toch een beetje verdriet nemen we afscheid van ons heerlijk plekje in ubud. De eigenaar is onze taksi naar onze volgende bestemming, lovina. 

We hebben een overnachting geboekt in het " lovina beach hotel" . 

Maar laten we het eerst even hebben over onze rit naar lovina. In de Toyota kijang,  die van de eigenaar van het hotel in ubud is, er naar toe. Het zou ongeveer 2 uur duren. Twee uur? Dat vonden wij wel erg lang voor een rit van 75 kilometer. Maar goed, die man zou het wel weten. 1 ding van bali vind ik wel, dat het transport meerendeel bestaan uit taksi en scooter. De bussen hier zijn bijna niet te doen, lange rit in een klein busje met al de haltes overal. Maar een scooter rit naar lovina , daar zou mijn derrière niet zo blij mee zijn. Dus met de auto maar. De 75 kilometer hebben we geweten, bochten, omhoog, omlaag, remmen, gas geven, nog meer bochten, inhalen, en drukte op de weg, en als dat klaar was, begon het hele rijtje weer van voren af aan ;(  . Rene had het moeilijk, en werd misselijk en kreeg het er warm van. Gelukkig kwam aan deze rit een eind, ja inderdaad na ongeveer twee uur. Pfffff Vond het wel erg dat deze man dat hele eind weer terug moest naar ubud. 

De kamer van het hotel viel tegen, ik ga dan ook nooit meer zeggen, dat ik iets met de Franse slag schoonmaak......nee het word vanaf nu met de Balinese slag :)). Wat was de badkamer jakkie. Na lang te hebben gekletst besloten we er de nacht te blijven en door te gaan...... Mits.......we niet in het winkel straatje Viviane en Paul ontmoette. Vivian een Franse vrouw met een sterke eigen wil, en Paul de rustige en meegaande schot. Ze stonden te kijken naar de wandeling naar Mount batur. Eentje die ook op ons lijstje stond. We kwamen er snel achter dat we het met zijn vieren gingen doen, en het klikte ook nog eens erg leuk. Dus dat was snel geregeld, vannacht om half twee worden we opgepikt voor ons hotel. Eerst even elkaar wat beter leren kennen en een drankje gaan doen. Daar kwamen we erachter dat dit stel, al 16 maanden met hun zeilschip de wereld rond aan het reizen waren, bestemming en tijdsbestek onbekend. Heerlijk. Wat een verhalen hadden ze, wat hebben we het gezellig gehad . Word een leuke wandeling vannacht......;)