Gili meno dag 1

Na onze backpack ingepakt te hebben, lopen we rustig aan naar onze boot taksi, dezelfde als gisteren naar Meno. We hebben uit voorzorg maar even de regen hoes er omheen gedaan. En onze kleine rugzakken in de reis tas gedaan.  Want een natte rugzak is niet fijn. Daar gingen we, we hebben er zin in. Ook waar we nu weg gaan,  hebben we weer warme gevoelens voor gekregen. Maar zoals bij elke kamer, zeggen we weer DAG DAG. 

Ons huisje op Meno, heerlijk. Wat een top locatie hebben we uitgekozen, en rene zijn droom komt uit. Na de spullen te hebben georganiseerd, ging rene meteen snorkels halen. Hup dat water in.

Na eerst een heel stuk te moeten lopen. En moesten we de zee egels ontwijken. Want die lagen er, prachtige zwarte. Hoe fijntjes ze zich voortbewegen oven de bodem van de zee, heel gracieus.  Alleen moet je er niet op stappen, want dan zijn het rot beesten haha. Het is wel te zien dat wij mensen, het niet makkelijker maken, om het koraal een kans te geven. Hier ligt ook zo veel koraal wat kapot is, dat je het raar vind, dat je niets mee mag nemen. Maar we gaan het ook niet riskeren. Verder achter het rif, kunnen we dan eindelijk gaan snorkelen. Ik kan je zeggen, dat het voelt alsof je in een groot aquarium zwemt in de dierentuin. Alles zwemt om je heen, zo veel tropische vissen. In alle maten en kleuren. We hebben onze  Gopro helemaal leeg gefilmd. En je zag dat ook het koraal,  daar kleurrijker was, omdat er niet op gestaan werd. Ik zeg, morgen weer. 

Even bij een local, die bij ons terrasje langs kwam, wat rijst in een punt zak gekocht, heerlijk, en ook best pittig. We hebben gesmuld. 

Toen gebeurde het, rene begon zich misselijk te voelen. En ja het werd steeds erger. Even maar gaan liggen, dacht hij. Maar dat hielp niet echt. Nadat alles eruit was gekomen, was het nog niet veel beter. Maar wilde wel graag met me mee, omdat ik wel een hapje eten wilde.  Meegelopen, even gezeten, maar daar hield het mee op. Weer terug naar zijn bedje. Ik ben nog even gebleven en heb een cocktail besteld. Die ik op een bepaalde manier door het rietje moest zuigen. Ik moest het rietje al zuigend naar boven toe halen, zodat ik alle kleuren in mijn mond kreeg. Maar sonja is sonja ,  en ik zoog natuurlijk eerst rood, toen geel, enz. Haha. Dus de echte witte alcohol bovenin was zo sterk, die moest ik van ellende laten staan. Pfff.

Even lezen in de hangmat en naar bed gegaan. Je word hier ook zo ontspannen, dat je het thuisfront ook even helemaal los kunt laten, het echte onbewoond eiland gevoel. Rene was zo vertrokken in een diepe slaap. Hopelijk voelt hij zich morgen iets beter. Kunnen we weer volop geniet van , want morgen hopen we weer te mogen snorkelen. En te genieten van Meno. Truste x